nieciągły

nieciągły
nieciągły {{/stl_13}}{{stl_8}}przym. Ia {{/stl_8}}{{stl_7}}'charakteryzujący się brakiem ciągłości (głównie w czasie i przestrzeni), lukami pomiędzy swoimi elementami; przerywany': {{/stl_7}}{{stl_10}}Nieciągła zabudowa. Linia nieciągła. Nieciągła produkcja. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • nieciągły — «nie mający ciągłości, ciągnący się z przerwami, lukami (w czasie lub przestrzeni); przerywany» Linia nieciągła. Widmo nieciągłe. Ruch nieciągły. ∆ mat. Funkcja nieciągła «funkcja, której wykres nie jest linią ciągłą» …   Słownik języka polskiego

  • Zygmunt Lubicz-Zaleski — est un écrivain, poète, pianiste, universitaire (docteur en philosophie), patriote et diplomate Polonais, né à Klonowiec le 29 septembre 1882, mort à Paris le 15 décembre 1967, Ami de Ignacy Paderewski, Henryk Sienkiewicz et de nombreux artistes… …   Wikipédia en Français

  • СТРОЕНИЕ ПРОЛЁТНОЕ РАЗРЕЗНОЕ — пролётное строение, главные балки или фермы которого перекрывают каждый пролёт самостоятельно (Болгарский язык; Български) прекъсната мостова конструкция (Чешский язык; Čeština) nespojitá nosná konstrukce mostu (Немецкий язык; Deutsch)… …   Строительный словарь

  • alinearny — książk. «nieliniowy, nieciągły» Alinearne pojmowanie czasu …   Słownik języka polskiego

  • dysjunktywny — 1. «wykazujący przerwy, luki; nieciągły» Dysjunktywny zasięg roślin. 2. jęz. log. «wyrażający przeciwieństwo, przeciwstawność, wyłączanie się wzajemne» Sąd dysjunktywny. ‹łac.› …   Słownik języka polskiego

  • dyskretny — dyskretnyni, dyskretnyniejszy 1. «umiejący zachować tajemnicę, milczenie» Dyskretny człowiek. 2. «nie rzucający się w oczy, pełen umiaru, ledwo zauważalny; delikatny, cichy; pełen taktu» Dyskretna muzyka. Dyskretne światło. 3. fiz. mat.… …   Słownik języka polskiego

  • napadowy — med. «mający charakter napadu, ataku; zjawiający się nagle, nieciągły» Napadowy kaszel. Napadowe kołatanie serca. Napadowe drętwienie, mrowienie dłoni i palców …   Słownik języka polskiego

  • przerywany — imiesł. bierny czas. przerywać (p.) przerywany w użyciu przym. «mający przerwy; nieciągły» Przerywany oddech, puls. Linia przerywana. Przerywany głos, huk motorów …   Słownik języka polskiego

  • przestępny — 1. praw. «niezgodny z prawem, wykraczający przeciw prawu» Czyn przestępny. Działanie przestępne. 2. rzad. «omijający coś; niestały, nieciągły» ∆ Rok przestępny «rok mający 366 dni, powtarzający się co cztery lata» ∆ mat. Funkcja przestępna… …   Słownik języka polskiego

  • pulsacyjny — «powtarzający się, występujący okresowo, nie mający ciągłości w czasie; nieciągły, przerywany» Pulsacyjne hamowanie. Pulsacyjne światło. Pulsacyjny dźwięk syreny …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”